Even niet iets dat met de praktijk van onderwijs en technologie van het moment te maken heeft. Maar wel over de samenleving waarin wij langzamerhand terecht komen. Of terecht zijn gekomen.
Op Frankwatching verschijnt regelmatig een tekst van de hand van Joost Stein Bisschops. Wat mij betreft een schrijver met een heel vlotte pen. En de meeste van zijn columns weten mij te boeien. Deze week schreef hij een stukje met de titel 'Zo weten we nu al wie er afvalt bij Wie is de mol'. Wees gerust hij gaat daarin niets verklappen over Wie is de mol.
Het stukje gaat erom dat er tegenwoordig op basis van publieke bronnen allerlei conclusies getrokken kunnen worden over wie waar aanwezig is op welk moment. Daarbij legt hij een erg origineel verband tussen de afvallers (en winnaar) van Wie is de mol, en Russische militairen die betrokken lijken te zijn bij de ramp met de MH17.
Big data, daar gaat het over. In tweets, foto's, youtubefilmpjes en tv-uitzendingen zit data verscholen over aanwezigheid. En als je al die bronnen combineert kun je dus van heel veel mensen vrij accuraat weergeven waar ze op welk moment waren.
Nu zijn de systemen relatief dom. Ze slaan zaken op en binnen de eigen applicatie worden gegevens misschien makkelijk uitgewisseld. Volgens Joost is er nu nog menselijke interventie nodig om daar een laag intelligentie aan toe te voegen. De mens combineert die bronnen en verbindt er vervolgens conclusies aan.
Mijn grootste vraag is eigenlijk: komen we ooit in een situatie dat slimme systemen dit zelf kunnen?
Dan kun je in de toekomst bij zo'n incident theoretisch dus googlen 'Wie heeft de MH17 neergeschoten?' En dan maakt het systeem de analyse zelfstandig. Ik denk dat het op termijn zeker niet onmogelijk is dat een zoekmachine die vraag (onderbouwd) kan beantwoorden. Het is misschien veel meer de vraag op welke termijn dit mogelijk gaat zijn.
En: zijn er mensen die zich nu aan de systemen onttrekken? Is dat überhaupt mogelijk?
Je verwijst naar een interessante beschouwing die bij mij allerlei associaties oproept.
BeantwoordenVerwijderenHet zal ongetwijfeld steeds beter lukken: data combineren en daaruit een conclusie trekken. Ook als het om data gaat die ogenschijnlijk geen enkel verband hebben. Maar wie lang genoeg zoekt, zal vinden. Uiteindelijk zal blijken dat De Mol de MH 17 heeft neergehaald en daarmee een unieke sabotagedaad heeft verricht.
Maar hoe weet je of die conclusie juist is? Of relevant? Wie (of wat?) gaat dat beoordelen?
Zal het uiteindelijk de mens zijn die de conclusies rationeel of irrationeel gaat afwegen en er consequenties aan verbindt? Of laten we ook dat straks over aan machines? De slager die zijn eigen vlees keurt wordt de computer die zijn eigen conclusies verifieert.
De sf-film Minority Report [https://nl.wikipedia.org/wiki/Minority_Report] schetst een toekomstige wereld waarin het concluderen op basis van big data werkelijkheid is geworden. Moordenaars worden gearresteerd vóór zij hun daad kunnen plegen. De arrestatie is gebaseerd op uitvoerige analyse van big data, waaruit geconcludeerd wordt wie er straks de verkeerde afslag op het levenspad neemt en wie niet.
Het komt met de steeds verder verfijnde analyse van big data allemaal heel dichtbij in onze echte wereld van nu. Sta ik met open armen te juichen om de nieuwe techniek binnen te halen of beklemt deze mij? Is dit het paard van Troje of de ultieme bevrijding? Groeit hier mijn angst voor het onbekende of ben ik straks volmaakt gelukkig? Op basis van welke data kan ik dat zeker weten? Of kan ik me laten geruststellen door een computer? "Alle enen en nullen zijn bij u in orde, meneer." Pfff, dat lucht op.